ادامه بخش اول:

این معبد دارای دالانها و سردابهای دیگری نیز در سمت شرقی جنوب و غرب می باشد.از این دالانها بعنوان انبار و خزانه معبد استفاده می شده است. در این دالانها وسایل و اثاثیه و ابزار آلات و نقاشی هایی نگهداری می شدند که در آئین ها و مراسمات مذهبی و فستیوال ها از آنها استفاده می شده است.

اکثر این راهروها بسیار باریک بوده و دیوارهای کاملا ساده از جنس آهکی و بدون هیچ نقش و نگاره حجاری شده را دارند.فقط در چند راهرو حجاری هایی وجود دارد .که نشان می دهد  در این راهروهای خاص مراسمی مخصوص انجام می شده است.منجمله راهرویی که در آن این تصاویر وجود دارند.

در انتهای جنوبی معبد 5 راهرو مخفی وجود دارد که در آنها با ارزش ترین مجسمه ها و ابزار آلات معبد نگهداری می شدند.در میان می توان از دو مجسمه طلایی تحتور نام برد که با سنگها و جواهرات گرانبها تزئین شده بود.اگرچه این مجسمه ها ناپدید شده اند ولی در متون معبد از آنها و شکل و شمایل آنها توصیفاتی وجود دارد.

حتحور Hethor خدا بانوی شادمانی و نماد مادری زنان است.در بسیاری از روایات حتحور همسر حورس ادفو یکی از هیات های حورس است.در این روایت ،هر ساله سالگرد ازدواج حتحور و حورس را در معبد دندره جشن می گرفته اند .در این مراسم تندیس طلایی حتحور را از معبد دندره که برای پرستش حتحور بوده تا معبد ادفو که پرستشگاه حورس بوده حمل می کردند.

گل نیلوفر آبی در این نگاره برجسته شده است و نقش کلیدی را در تفسیر آن دارد

نیلوفر آبی در اغلب اسطوره های مصری و حتی غیر مصری با آفرینش و خلقت جهان و انسان پیوند داشته است.

در اساطیر نیلوفر آبی همراه ایزدان ماه و خورشید ظاهر می شود .این خدایان از آبهای آشفته آغازین جهان بصورت خورشیدی ازدل نیلوفر بیرون آمدند.

نیلوفر نشانه هستی و حیات است.گل نیلوفر با طلوع خورشید باز شده غروب آن بسته می شود.

ریشه اش ماندگاری و ساقه اش بند ناف و گل اش خورشید و دانه اش آفرینش بوده است.

برخی از خدایان از نیلوفر به دنیا آمده اند.فنیقیها و رومیان و یونانیان نیلوفر را نشانه مرگ و تولد دوباره می دانستند.نیلوفرها هزاربرگ گنبد گردون(جهان) است.در آئین بودایی نیلوفرد نماد خرد نیروانا(رهایی از رنج) است که انسان باید به آن دست یابد.بودا را قلب این نیلوفر تعبیر می کردند که چون شعله ای از درون آن خارج شده است.در چین نیلوفر نشانه گذشته و حال و آینده است.مصریها نیلوفر را آتش عقل می دانستند.

حتحور الهه آسمان در اغلب نگاره های مصری ،منجمله این نگاره،گل نیلوفر آبی به دست دارد و از نردبانی شایستگان را به بهشت می برد.در هندوئیسم برهما (نگهبان جهان) از نیلوفر زاده شد و همسرش ویشنو(ایزد آذرخش) بروی نیلوفری بر آبها روان بود.کوه مورو(محور جهان در هندوئیسم) در مرکز نیلوفر جا دارد.

در اغلب نگاره هایی که فرعون های مصری در آن نشان داده شده اند گل نیلوفری در دستان آنها قرار دارد.این رسم حتی بعدها به سایر دربارهای ملل دیگر نیز نفوذ کرد.مثلا در نگاره ای در تخت جمشید خشایارشاه به همین رسم گل نیلوفری را در دست دارد.

نقش این گل را در حاشیه پیاله طلایی املش،روی سفال نقش دار سیلک،بر دسته خنجر لرستان نیز می یابید.

در تخت جمشید بر بدنه کاخ آپادانا ،در دست بزرگان ملل،در حاشیه لباسهای هخامنشیان و بر روی پایه ستونها گل نیلوفر دیده می شود.

در ستایش گل نیلوفر آمده است:"گلی که در آغاز بود.سوسن با شکوه آبهای بزرگ... گلی که هستی از آن نشات می گیرد و از آن از بین میرود."

جنبه تقدس گل نیلوفر در مصر از آنجا ناشی می شد که این گل از محیط آبی نشات می گیرد.زیرا به اعتقاد آنان آب نماد باستانی اقیانوس کهنی بود که کیهان از آن آفریده شد.

در قرن هشتم پیش از میلاد احتمالا تصویر گل نیلوفر از مصر به فنیقیه و از آنجا به آشور و سپس به ایران انتقال یافت.

به طور اخص گل نیلوفر در مصر نماد باروری است.نماد آفرینش و زایش.این نماد نماد نیروی سلطنتی و علامت مشخصه نیل علیا بود.در حالیکه پاپیروس نماد و نشانه نیل سفلی بود.

در شمایلها و نگاره های مصری گل نیلوفر در کنار گاو نر،شیر،قوچ،ابولهول و مار دیده می شود.

در اسطوره های مصری چهار پسر حوروس(Horus)  روی یک نیلوفر روبروی اوزیریس (Osiris)ایستاده اند.گل نیلوفر به عنوان نشانه ایزیس (Isis) مظهر باروری و پاکی و بکارت است.

رع Ra  خدای خورشید-خدا و آفریننده مصری به صورت کودکی است که بروی گل نیلوفر آبی آرمیده است.یا اینکه سر او از درون گل نیلوفر بیرون می آید.سر ستونهای معابد مصری را به گونه ای می آراستند که نیلوفر را بروی آنها به صورت غنچه و گاه گشوده حجاری می کردند.

در اسطوره های یونانی و رومی نیز گل نیلوفر اهمیت خاص خود را دارد

در حقیقت این نگاره در معبد دندره چون به زمان فراعنه بطالمه تعلق دارد پیوندی است بین باور مصریان باستان درباره اسطوره آفرینش و اسطوره های یونانی رومی.

قبلا توضیح دادیم که فراعنه بطالمه در اصل ریشه ای یونانی دارند.

در اساطیر یونانی ،گل نیلوفر علامت و نماد مشخصه آفرودیت-ونوس است.نیلوفر با خورشید در ارتباط است.با طلوع خورشید باز شده و با غروب خورشید بسته می شود.خورشید خود منبع الهی حیات است. و از این رو گل نیلوفر مظهر تجدید حیات شمسی به شمار می رفت.

اشتباهی که فون دانیکن و سایر نویسندگان حاشیه ای در تفسیر این تصویر مرتکب شده اند این است که با این تصویر گزینشی برخورد کرده اند تا به هدف خود برسند.اگر ما تصاویر دیگر و مشابهی که در آنها هم نمادهایی چون گل نیلوفر و مار وجود دارد را در نظر بگیرم،تفسیری معقولانه تر بدست خواهیم آورد.

از همه مهمتر باید به این نکته توجه کنیم که خود این معبد چه نقشی داشته است .در آن چه مراسمی انجام می شده است.متون کشف شده در این معبد در این رابطه چه به ما می گوید.نه اینکه چون این گل نیلوفر به نظر فون دانیکن شبیه لامپ است ،پس مصریان لامپ داشته اند.

همانطور که گفتیم در این معبد و دخمه های آن مجسمه های حتحور نگهداری می شده است.

از این مجسمه ها در مراسم و آئینهای جشن سال نو استفاده می شده است.

این مراسم به فستیوال Harsamtawy معروف بوده است.Harsamtawy نام خدایی بود که از گل نیلوفر زاده می شد. او فرزند حتحور بود.

نظر Sir Ernest Alfred Thompson Wallis Budge  مصر شناس معروف و محترم انگلیسی این است که حوروس Horus خدای معروف مصریان در ابتدای سال در NU  آسمان-دریای  آغازین خلقت از درون  غنچه یک گل نیلوفر به بیرون می جهد.

بنابراین این تصویر نمادی از پیدایش خلفت آغازین است که همه ساله در این معبد آن را بصورت نمادین اجرا کرده و جشن می گرفتند.نمادی از ازدواج مقدس حتحور و زایش و رویش حیات و زندگی.

همانگونه که مثلا ایرانیان نوروز را جشن می گرفتند و این روز را روز آغاز حیات می دانسته اند

Francois Daumas فردی است که مطالعات زیادی را در رابطه با این معبد انجام داده است.او بر این نظر است که در مراسم و آئین مقدسی که در این معبد انجام می شده است.از شرقی ترین نقطه راهروی جنوبی در زیر معبد حرکت دست جمعی و آئینی آغاز می شده است و مجسمه ها  و تندیسهای خدایان به تالار بالایی در معبد آورده می شدند.این مراسم با شروع سال نو انجام می شده است و بصورت نمایشی بوده است که داستان خلقت را به صورت نمادین بازسازی می کرده است.خلقت در دریای اولیه در زیرزمین معبد شروع شده و آنگاه به تالار بالایی که نمادی از دنیای ما است می آمده است.

من قبول دارم که این تفاسیر که مصر شناسان ارائه می دهند،جذابیت داستان "لامپ فون دانیکن" را برای مردم عادی و عوام ندارد.اکثر مردم که دوست ندارند ذهن خود را با نمادهای پیچیده خسته کنند .اکثرا تمایل دارند ساده ترین و قابل فهم ترین تفسیر را که برایشان آسانتر است قبول کنند.اما حقیقت چیز دیگریست و به این بستگی ندارد که مثلا ما چه چیزی را دوست داریم یا می فهمیم.

حوروس فرزند خدایان بود.او اینگونه زاده شد تا انتقام مرگ پدر خویش اوزیریس را از ست Sethبگیرد.داستان ایزیس و اوزیریس و ست را در یکی از فسمتهای مقاله دروازه های ستاره این توضیح دادم.دوستانی که از این داستان اطلاعی ندارند لطفا آن مقاله را مطالعه کنند.

این داستان نقش کلیدی و محوری در تمام اساطیر مصر را دارد.همه چیز به نحوی به این ماجرا مربوط می شود.حتی هنوز فراماسون ها و کابالیستها این روایت از خلقت و آفرینش را قبول دارند و این داستان محور اصلی دین آنها به شمار می رود.

نمی دانم فیلم Eyes Wide Shut استنلی کوبریک و با بازی تام کروز و نیکول کیدمن دید هاید یا نه؟

در این فیلم در یک لژ فراماسونری این مراسم ORGY یا جماع مقدس انجام می شود.

مراسمی که هنوز در لژهای آنان انجام می شود و ریشه در مصر باستان و آئین های شرک آلود آنان دارد.

حوروس خدای مقدس مصریان و فراماسونهای امروز میوه یک آئین Hieros Gamos یا Hierogamy است.این لفت یک لغت یونانی است که به ازدواج بین خدایان اشاره می کند. مراسمی و آئینی جنسی.جماعی مقدس.

http://en.wikipedia.org/wiki/Hieros_gamos

این آئینها در تمام ادیان باستانی از بین النهرین گرفته تا مصر و یونان و ایران،هر ساله در شروع سال نو و رویش مجدد گیاهان اجرا می شده. جتی در همین تخت جمشید خودمان.این مراسم س ک س ی به منظور تضمین باروری و حاصلخیزی در طول سال جدید توسط فرعون یا پادشاه باز سازی شده و اجرا می شده است.

مراسم اورگی یا جماع دست جمعی که در ابتدای سال نو انجام می شده است.

این مراسم هر ساله در معبد دندره انجام می شد.درون راهروهای معبد با گلهای نیلوفر فرش می شده است و بوی نیلوفر فضای معبد را پر می کرده است.

در تمام این اساطیر مصری،یونانی،رومی،بین النهرینی،ایرانی،هندی و .. ریشه های مشترکی را می یابید .البته با نامهای متفاوت.

مار نماد آگاهی است.اینجا رویش مار از درون گل نیلوفر نشان دهنده خلق و پیدایش آگاهی است.

با این زمینه است که می توان تصویر معبد دندره را تفسیر کرد.

متون حک شده  و کتیبه های دیوارهای این معبد را بخوانید.در این  متون ذکر شده که چگونه پادشاه و فرعون گل نیلوفر را به حروس تقدیم می کند.

"... من به تو گل را هدیه می کنم.همان گلی که در روز نخستین نیلوفری بود که از دل اقیانوس مقدس سر برون آورد...به تو که از میان گلبرگهای آن در آن روز نخستین بیرون آمدی....و زمین را با نور خویش روشن کردی ...زمینی که تا آن روز در تاریکی فرو پیچیده بود...."

حوروس در این متون به عنوان طلوع مجدد و شروع دنیای جدید تفسیر شده است.عصری جدید.

کودکی که با روح خود به صورت دست نخورده زائیده می شود.روحی که مجددا مجسم می شود.

در ادامه متن  کتیبه موجود دیگری در این راهرو معبد اینگونه می خوانیم:(کاملا مشخص است که متون به مراسمی Hierogamy اشاره دارند)

"...من بسوی تو آمدم.. بسوی مکانی که تو هستی...ای زیباترین!..که چهره ات زیباتر از همه است!

من تعویذ و طلسم طلایی را به همراه دارم...که در روز جشن به بدن زیبای تو چسبیده است..."

برخی از قسمتهای کتیبه به مرور زمان آسیب دیده و نابود شده است...

برای آنکه به شباهت این مراسم و آنچه که در ایران باستان در چشنهای نوروز انجام می شده است شما را به کتاب ارزشمند "از اسطوره تا تاریخ" استاد مهرداد بهار ارجاع می دهم.

ایشان اینگونه می نویسند:

عید آغاز سال نو در بین النهرین و به تقلید ایشان در عیلام و سپس در ایران در اصل عید بازگشت خدای کشته شده دموزی Dumuzi بود . باور عمومی بر این بود که این خدا هر ساله می میرد و با رفتن او به جهان مردگان که مقارن با فصل زمستان است حیات گیاهی نیز از بین می رود.

آغاز سال نو و بهار مقارن با بازگشت این خدا یا الهه باروری و حاصلخیزی از جهان مردگان است.

حتما حالا متوجه می شوید که چرا چهره حاجی فیروز سیاه است چون از دنیای مردگان باز می گردد.لباس قرمز او هم نشانهای از شهادت و کشته شدن اوست و هم نشانه ای از خون و نیروی حیات بخشی او.

در روی زمین هر ساله میان شاه،در نقش ایزد و ملکه یا کاهنه معبد به عنوان همسر این ایزد ازدواجی مقدس و نمادین صورت می گرفته است.این مراسم در ایام نوروز انجام می شده است.

سپس در تمام مملکت به پیروی از شاه اعمال آئینی مشابه انجام می شد و مراسم ازدواج و عیاشی مقدس (Orgy) بین مردم به عمل می آمد...

شباهت بین این مراسم در بین النهرین و ایران با مراسمی که هر ساله در معبد دندره انجام می شده است حیرت انگیز است.

مراسم دقیقا یکی است فقط نام خدا و همسر او تفاوت دارد..

امیدوارم توانسته باشم تا در باره این نقش و نگاره و معنی و تفسیر آن توضیح داده باشم

حال انتخاب با شماست. می توانید تعریف اسطوره شناسان و مصر شناسان بزرگ و بنام جهان را بپذیرید یا اینکه دل خودتان را به تفسیرهای دروغین شیادی چون فون دانیکن خوش کنید

دروغگویی که با چاپ مهملات خود به 26 زبان و فروش نجومی آنها پول کلانی به جیب زد.....