جغد در فرهنگ ما به نماد بداقبالی و شومی مشهور است که شب ها بیدار و در خرابه ها زندگی می کند اما چند سالی می شود که جغد در فیلم های غربی نماد حیوانی حکیم و اندیشمند به خود گرفته است. در نگاهی دیگر، جغد مقدس ترین حیوان در دیدگاه فراماسون هاست و امروز از آن به عنوان یک منجی و قهرمان یاد می کنند. از جغد به عنوان نماد استیلا و بیداری یاد می کنند و این ادامه همان جریانی است که در فیلم ها، موضوع ابر قهرمان را مطرح کرد.

این روند تا جایی پیش رفت که به آرامی نیرو های خبیث و شیطان صفت را جایگزین قهرمانان و ناجیان کرده است و در فرایند جدید این نماد، رسما به عنوان نماد گروه شیطان پرستِ قدرتمند در پول و قدرت (بوهمین گروو)، به عنوان منجی مطرح می شود. در تصاویری مخفی که از مراسم فراماسون ها در منطقه ای در کالیفرنیا منتشر شد، مجسمه سنگی از جغد را میبینیم که مراسم در مقابل آن انجام می شود.

سازه های هرمی شکل نیز ـ که یکی دیگر از نماد های شاخص فراماسون ها است ـ در این کارتون به وفور دیده میشود ضمن اینکه با کنار هم گذاشتن پوسترهای این فیلم نیز می توان به نتایج جالبی دست یافت. حال به سراغ داستان فیلم می رویم.

افسانه جغد ها:

سورن،نام جوجه جغدی است که تازه پرواز کردن را می آموزد و با رویای افسانه محافظان زندگی می کند و مدام خود را جای قهرمان داستان تصور میکند. ولی برادرش اصلا خیالاتی نیست و به قول خودش در واقعیت زندگی میکند.

آن ها یک دایه هم دارند که با کمال تعجب یک مار است. در حادثه ای،سورن و برادرش -کلاد- را دو جغد دیگر قوی تر به نام تایتوها می ربایند و آن ها را به دنیایی تیره و تار می برند. تایتو ها که خود را برتر از جغدهای دیگر می دانند،جغد های ضعیف تر را می دزدند و آنها را برای مبارزه با محافظان تربیت می کنند.

تایتوها به دنبال جمع فلزها هستند و با آنها بساط جادو راه انداختند تا از طریق فلزهای جادویی سربازان محافظان را از بین ببرند. این ها همه خیالات فرمانروای تایتوهاست که در جنگ با محافظان شکست خورده و منقار خود را از دست داده و به دنبال انتقام از آنها است. او قصد تصرف تمام سرزمین جغدها را دارد. او همدستی دارد که از محافظان است و نقش خائن را بر عهده دارد و قرار است محافظان را به وعدگاه بکشاند.

یکی از جغدها که از بابت بودن با تایتوها ناراضی است، سورن و دوستش را فراری می دهد اما برادرش با آنها فرار نمیکند و با این عمل به جبهه مقابل می پیوندد. سورن باید به سراغ جغدهای محافظان برود و آنها را برای نجات جغدها  به این جا بیاورد. در راه با دو جغد همراه می شود که یکی از آنها دایه ی مارشان را شکار کرده است و خلاصه، سفری پنج نفری را ادامه می دهند.

پس از آن موفق می شوند محافظان را بیابند و آنها را متقاعد کنند که برای نجات دیگر جغدها به آنجا بروند. در حین حمله به تایتوها، خیانت کلاد برای همه فاش می شود و سورن به راز نابودی تایتوها که همان آتش است، پی میبرد و آنها را شکست داده و خود به یک قهرمان و ناجی تبدیل می شود.

با کمی دقت در می یابیم که آتش (به عنوان نمادی از نور و گرما) در مراسم بوهمین گروو نقش اساسی را ایفا می کند: