آنچه از مطالعه متون تاریخی برمی‌آید، ملت‌های اروپایی هیچ‌گه به دیده مثبت به یهودیان نمی‌نگریسته‌اند و به دلایلی که بدان اشاره خواهیم کرد، قوم یهود همواره در انزوا و حاشیه به‌سر برده است.

کی از دلایل مهمی که در تقویت این دیدگاه موثر بوده است، اعتقادات مذهبی مسیحیان می‌باشد که یهودیان را به‌عنوان قومی که پیامبر ایشان حضرت مسیح را مصلوب ساخت و به ساحت این رسول الهی اهانت نمود، قومی خائن و گناهکار می‌دانند، از سوی دیگر وجود دیدگاه‌هایی در بین یهود مانند برگزیده بودن از جانب خداوند (در عین وجود صفات رذیله متعدد در میان این قوم)، پست شمردن ملل غیر یهودی، فساد، مخفی‌کاری، خیانت، رباخواری و زراندوزی و... باعث به‌وجود آمدن دیدگاهی منفی از یهودیان در بین مسیحیان شده بود، این دید منفی به‌واسطه برخی اقدامات یهودیان از جمله مسموم نمودن آب شرب شهر (که نمونه‌های آن در انگلستان و آلمان اتفاق افتاد) و یا به قتل رساندن کودکان مسیحی برای استفاده از خونشان در مراسم مذهبی تقویت می‌شد. وجود تصاویری از یهودیان با بینی‌های کج و معوج و چنگال‌های خون‌چکان در قرون گذشته موید این نظر است.

در کنار دیدگاه منفی مسیحیان نسبت به یهودیان، دیدگاه مشابهی از جانب یهودیان نسبت به مسیحیان به‌وجود آمد. هر چیزی که تعلق به یهودیان داشت، در نظر مسیحیان ناهنجار آمد و نظیر همین دیدگاه از جانب یهودیان نسبت به مسیحیان به‌وجود آمد و این مسئله کم‌کم تبدیل به ایجاد تنش بین ایشان گردید.

برخی از دولت‌های اروپایی از قرن سیزدهم میلادی یهودیان را وادار به نصب علائمی بر روی لباس خود نمودند تا از غیریهودیان باز شناخته شوند. در طول سال‌های مختلف، به کرات تعرضاتی به جان یهودیان صورت می‌گرفت. برخی از این درگیری‌ها ازجانب مردم و برخی توسط حکومت‌ها و در واکنش به خلاف‌کاری‌های ایشان انجام می‌شد. این اقدامات گاه به‌صورت ضرب و جرح و کشتار و گاهی نیز به صورت محصور نمودن آن‌ها در محله‌های مخصوص و یا تبعید و اخراج از کشور صورت می‌گرفت.

از موارد مخالفت حکومت‌ها با یهودیان می‌توان به انگلستان اشاره نمود که در اواخر قرن سیزده میلادی و در روزهای پایانی جنگ‌های صلیبی، به‌دنبال بالا گرفتن احساسات ضدیهودی، همه یهودیان از این کشور اخراج گردیدند و یا در فرانسه که در فاصله سال‌های ۱۳۰۶ تا ۱۳۴۹ در سه نوبت یهودیان اخراج گردیدند. در اسپانیا نیز با به قدرت رسیدن مسیحیان در سال ۱۴۸۳ دستور اخراج یهودیان صادر گردید. چنانکه از مطالعه تاریخ برمی‌آید، مردم و دولت‌ها چنان از دست اقدامات یهودیان به ستوه می‌آمده‌اند که اخراج یا اقدام بر علیه یهودیان را فسادستیزی و نه یهودستیزی می‌دانستند.

در سال ۱۹۰۲ در روسیه اوراقی انتشار یافت که در آن به برنامه‌های پشت پرده و خطرناکی به‌عنوان اهداف سیاسی یهودیان برای تسلط بر جهان اشاره شده بود. در این نوشتارها که به «پروتکل‌های یهود» معروف گردید، صریحا روش‌های یهودیان از زبان خودشان برای تحمیق ملت‌ها و تسلط بر ایشان بیان شده بود که از جمله آن می‌توان به ترویج فساد و بی‌بند و باری، در دست گرفتن رسانه‌های گروهی، سلطه اقتصادی، مبارزه با ادیان و... اشاره نمود.

انتشار این اوراق، که سخنان «اسکار لوی» یهودی، که سال‌ها قبل گفته بود «پادشاه اخلال‌گران، فتنه‌انگیزان و جلادان جهل، ماه هستیم» را به ذهن متبادر می‌کرد، خشم مردم روسیه را برانگیخت و موجب حمله به یهودیان به‌عنوان مفسدین گردید که در نتیجه آن، تعدادی از ایشان به قتل رسیدند، که البته در مراحل بعدی و به دنبال افزایش فعالیت سیاسی یهودیان، استفاده ابزاری زیادی از آن به‌عمل آمد.

علاوه بر دلایلی که در ابتدای این بحث در رابطه با علل بروز تفکر و اقدامات ضد یهودی ذکر گردید، خود اندیشمندان یهود نیز بارها بر نقش بلاتردید یهودیان در ایجاد و یا دامن زدن به احساسات ضدیهودی تاکید دارند. «برنارد لازار» یکی از برجسته‌ترین اندیشمندان یهودی است که امروزه انجمنی یهودی در فرانسه به نام وی فعالیت سیاسی و اجتماعی دارد. وی که در اولین کنگره صهیونیست‌ها نیز نقش فعالی را برعهده داشت، در مورد دلیل وجود تفکر ضدیهودی چنین می‌گوید:

«دلیل تفکر ضدیهودی در تاریخ از ابتدا تا به امروز این بود که یهودی موجودی غیراجتماعی بوده است. بروز تفکر یهودستیزی علل مذهبی، ملی و اقتصادی دارد. یهودیان در همه جا و همیشه خود را قومی برگزیده و بالاتر از اقوام دیگر می‌دانستند».

هر چند یهودیان در حال حاضر در صدد جبران و تغییر این دیدگاه هستند لکن با وجود گذشت قرن‌ها، هنوز هم این دیدگاه در بین اروپاییان وجود دارد و به‌خاطر حمایت بسیاری از یهودیان از رژیمی که هر روز به جنایت تازه‌ای در سرزمین‌های اشغالی دست می‌زند، افزایش نیز می‌یابد.

بد نیست در همین جا به نتیجه یک نظرسنجی که در آوریل ۲۰۰۱ توسط کمیته یهودیان آمریکا انجام شده است اشاره نماییم. در این تحقیق از مردم کشورهای اروپایی سوال می‌شد که آیا حاضر به پذیرفتن یک یهودی به‌عنوان همسایه خود می‌باشند یا خیر؟ در لهستان ۳۱ درصد مردم با این مسئله مخالف بودند. در اتریش ۲۶ درصد و در کشورهای روسیه و‌ آلمان به ترتیب ۲۴ و ۲۲ درصد مردم ترجیح می‌دادند که یک یهودی همسایه ایشان نباشد.

منبع: http://anti33.com/