اعضای ناتوی فرهنگی برای موفقیت خود و شکست رقیب از شیوه ها و ابزارهای زیر اقدام می کند:

1.  تخریب بنیان های فکری و اعتقادی: اعضای ناتوی فرهنگی سعی دارند چهره تابناک دین مبین اسلام و چهره مبارک پیامبر اعظم (ص) را از طریق رمان، فیلم، و کاریکاتور مخدوش و دین اسلام را طرفدار خشونت نشان دهند.  در واقع سعی دارند با استفاده از برتری های سیاسی، اقتصادی و رسانه ای به مبانی افکار و ارزش های مسلمانان هجوم بیاورند وبا نفی و رد ارزش های دینی و ملی، حاکمیت خود را تثبیت و ارزش های مطلوب خود را تحمیل کنند.

2.  برچسب ناخوشایند به کشورهای مستقل و افراد صاحب نفوذ در جهان اسلام: دستگاه تبلیغی ناتوی فرهنگی با برچسب توهین آمیز و ناپسند و همچنین انتخاب نام هایی که دارای بار هیجانی شدیدی است و می تواند بر نگرش مخاطبان نسبت به آن اشخاص یا کشور تاثیر بگذارد عمل می کنند مفاهیمی نظیر محور شرارت، انتخابات فرمایشی، ارتجاع مذهبی، بنیادگرایی اسلامی، نظام سرکوبگر، رژیم توتالیتی، آپارتید مذهبی تنها برخی از ده ها مفاهیمی اند که در نبرد رسانه ای ناتوی فرهنگی علیه اشخاص، گروه ها، و کشورهای مستقل در جهان اسلام به کار برده می شود.

3.  نفی و اثبات: دستگاه های رسانه‌ای غرب به اشکال مختلف برای نفی نوع حکومت اسلامی در ایران و اثبات ناکارآمدی آن در اداره جامعه، ابتدا آسیب های اجتماعی و سیاسی پدید آمده در جامعه را بر می شمارند و به کمک عوامل خود آن ها را برجسته می سازند آن گاه به برجسته سازی محاسن لیبرال دموکراسی غرب مبادرت می ورزند.

4.  ایجاد اختلاف: سعی می کنند با  ایجاد اختلاف ، چند دسته‌گی و تقابل و نهایتا درگیری بین اقوام و مذاهب گوناگون هم در بعد ملی و هم در سطح جهان اسلام به اهدافشان  برسند

5.  القا وجود اجماع نسبت به نظرات آنها در جهان: سعی می‌کنند طوری القا کنند که همه با نظرات و مواضع آنان موافق اند و آنچه را آنها می‌گویند نظر همه است.

6.  ایجاد ابهام و تردید در اذهان مردم: دستگاه تبلیغی و رسانه‌ای ناتوی فرهنگی با ارائه اخبار و اطلاعات ناقص، شبهه انگیز و اغلب نادرست در زمینه رهبران و نهادهای جمهوری اسلامی سعی در القای ناکارآمدی جمهوری اسلامی ایران و ایجاد شک وشبهه در مورد ارزش های دینی و هنجارهای مذهبی هستند.

7.  هدایت افکار عمومی: دستگاه تبلیغی و رسانه ای ناتوی فرهنگی غرب و کارگزاران خبری آن ها آگاهانه و با برنامه ریزی به تصویرسازی خبری و انگاره سازی خبری دست می زنند و با فضای ساخته گی که ضرورتا با واقعیت ها منطبق نیست و یا از واقعیات انگاره هایی خلق می کنند که تنها در راستای اهداف آن ها باشد.  مانند ایجاد انگاره ای از ایران در رسانه های غربی که در صددند ایران را کشوری خشونت طلب، حامی تروریسم و غیر منطقی جلوه دهند.  این انگاره باعث می شود که در صورت اقدامات تنبیهی علیه ایران، افکار عمومی همسو با آن عمل کرده و به اعمال خلاف آن ها مشروعیت دهد... .